Od brudnego chaotycznego Wood Green, z jego fascynującą wielokulturowością i gwarem do późnych godzin nocnych, po piękne jasne Notting Hill pełne turystów, aktorów, celebrytów i lokalnych bogaczy. Od ciasnych pokojów w akademiku, którego zakratowane okna i telewizor w klatce przypominały o tym, że kiedyś był pilnie strzeżonym zakładem poprawczym, po wiktoriańskie korytarze i bogato zdobioną jadalnię hotelu przy Queensway. Poznałam Londyn jak żadne inne miasto i pokochałam jak własny dom, tylko po to, by wracając do Polski za każdym razem budować go na nowo ze zlepku wspomnień i emocji.

Continue reading

Po miesiącu, podczas którego bezskutecznie starałam się stworzyć, ba! chociażby zacząć ten oto post w nadziei, że dokończę go w najbliższym czasie, zdjęta nagłym przypływem twórczego szału, zasiadłam na kanapie, niczym na samotnej wyspie wśród wzburzonego morza walających się po podłodze ciuchów oraz kosmetyków wypływających z przepełnionych szuflad toaletki.

Wena jest jednak bezlitosna, nie zna dnia ani godziny, o czym każdy o jakichkolwiek aspiracjach bardziej lub mniej literackich świetnie wie. Nie czas na sprzątanie, gdy muza puka do drzwi umysłu zgalareciałego nieco przez nadmiar seriali dla nastolatek, Dynastii, glośnych imprez i braku snu! Tak więc, dziś polecę Wam wreszcie kosmetyki, które zdobyły moje serce na zawsze, i którym po grób będę wierna. A przynajmniej tak mi się dzisiaj wydaje. Nie będą to ulubieńcy grudnia, stycznia, czy lutego, będą to ulubieńcy roku 2018, 2019 i lat, które po nich nastaną. Oto, przedstawiam Wam!

Continue reading

No i przyszedł ten totalnie szalony, błyszczący, rozhulany przedświąteczny czas, który zawsze nastaje nagle i bierze nas z zaskoczenia. Nie wiem, czy jest tutaj ktoś, kto tęskni za przedświąteczną zadumą i światem pokrytym cichą miękką białą pierzyną, wśród której słychać tylko skrzypienie podeszw przechodniów spieszących, by w blasku ognia trzaskającego wesoło (to ważne! Trzaska wesoło!) w kominku pić herbatę, doprawioną goździkami i cynamonem ręką kochającej żony.

Kolor, szaleństwo. Błysk. Znacie mnie, więc wiecie – to jestem ja. Gdybym miała nazwać projektanta, któremu oddałam serce w tym sezonie, to: Balmain (niech żyje król!). Ich cudowny holograficzny garnitur, sukienka z podłużnymi opalizującymi aplikacjami, lateks mieniący się wszystkimi kolorami tęczy. Z tej kolekcji mogłabym mieć absolutnie wszystko i obiecuję, z ręką na sercu, że chodziłabym w tym na codzień.