Zawaliłam straszliwie. Nie chcę się usprawiedliwiać i tłumaczyć, ale obiektywnie stwierdzić mogę, że winny jest tu Jeremy Scott (niech się wstydzi teraz) który postanowił wejść we współpracę z H&M.

Gdyby nie on, przespałabym całą noc, zamiast stać od wczesnych godzin porannych pod drzwiami sklepu przy Marszałkowskiej czekając na premierę kolekcji Moschino & HM, która odbyć się miała o barbarzyńskiej 8 rano i nie spóźniłabym się na trening. Wszyscy zorientowani w temacie wiedzą dobrze, że brak odpowiedniego miejsca w kolejce dostarcza w przypadku kolekcji KTOŚ dla H&M silnych emocji, na które zdecydowanie nie byłam gotowa.

Szał na azjatyckie kosmetyki trwa już od jakiegoś czasu. I nic dziwnego – niemal wszystkie Europejki marzą o nieskazitelnej skórze Azjatek: gładkiej, rozświetlonej i pozbawionej zmarszczek. Koreańskie maseczki, kremy i sera królują w polskich perfumeriach, a książka Sekrety urody Koreanek bije rekordy popularności.

Po miesiącu treningów z Damianem, mogę powiedzieć jedno – gość jest jak kokos. Z zewnątrz twardy i wymagający, a w środku ciepły empatyczny człowiek i super kumpel. Podczas ćwiczeń bezlitośnie odlicza ilość powtórzeń i koryguje postawę, a kiedy nogi uginają się pode mną i czuję, że dłużej nie wytrzymam, krótkie “jedziesz” albo “dasz radę” od razu stawia mnie do pionu.

W przerwach między seriami mogę natomiast pogadać z nim o wszystkim: od problemów osobistych poprzez modę, kosmetyki (nawet pazurki!) po filmy i świat fitness. To właśnie dzięki temu, że trening staje się czymś pomiędzy wyciskiem, a kawą z przyjacielem, ćwiczenie daje taką radość i przynosi tak dobre efekty.

Zainspirowana wysypem Waszych wiadomości, w których pytaliście o to “co my właściwie na tych treningach robimy”, postanowiłam zrobić zestawienie podstawowych ćwiczeń dla początkujących, które wykonywaliśmy przez ten pierwszy miesiąc, i których rodzaj i ilość Damian dobrał indywidualnie do moich potrzeb, z uwzględnieniem wszelkich przeszłych kontuzji. Oto one:

Z

nacie piosenkę Taco Świat jest WFem z mojej ukochanej płyty Marmur (R.I.P. Taco, może jeszcze powrócisz w dawnym stylu bez tandetnej elektroniki i słabych tekstów…). To oczywiście metafora, ale jakby potraktować ją dosłownie i zmienić rodzaj z męskiego na żeński to wersy:

Przecież to dla pani robię pompki
Jestem słaby raczej. Póki co na obie rączki
Moje treningowe plany, ciągle coś je mąci
Chcę czarnej trasy, a zdobywam pługiem ośle łączki
Oni lecą, machają kijem i kreślą ślady
Ja ledwo dyszę, mam czarną ślinę i niedowłady
Niech oni ryczą, ganiają, biją i rzeźbią zady
Ja z Panią usiadłbym w kinie pijąc dwie lemoniady

byłyby o mnie.